Nieuwe visie op ME

Door: C.J.M. Broekhuyse

Ik werkte twintig jaar in de reguliere geneeskunde en ik moet zeggen dat ik
er, met de middelen en onderzoekmethoden die regulier boschikbaar zijn, ook
absoluut niet uit zou zijn gekomen. Ook niet met de kennis die ik nu bezit
van de processen die bij de ziekte van belang zijn.

Ook al is veel in de alternatieve geneeskunde nog steeds mogelijk
wetenschappelijk te bewijzen, men zou toch niet zijn ogen mogen sluiten voor
de mogelijkheden die deze geneeswijze biedt. Mag iemand zich als arts
verschuilen achter de facade van wetenschappelijke bewijsvoering en intussen
het grootste deel van zijn ME-patienten het bos insturen, vaak na hen eest
naar een psychiater te hebben doorverwezen? Is het niet beter dat
onderzoeksinstituten, die wetenschappelijk willen bewijzen of ME al dan niet
een ziekte is, eens naar het alternatieve circuit kijken? Daar is al
tientallen jaren ervaring opgebouwd met ME en het chronisch vermoeidheids-
syndroom. ME is met behulp van de bioresonantietests uitstekend te
onderzoeken en vervolgens te behandelen.

Storingen in het zenuwstelsel
-----------------------------

Over subklinische vergiftigingen scheef ik al eerder in dit boek. Het zijn
deze langzaam ontstaande opeenhopingen van giftige stoffen, die het
zenuwstelsel beschadigen. Daarmee vormen zij de meest in het oog lopende
klacht van ME-patienten: storingen in het zenuwstelsel en daaraan gekoppelde
functiestoornissen van de spieren. De ernstigste beschadigingen aan het
zenuwstelsel ontstaat door overeolasting met metalen als kwik, lood,
aluminium en cadmium, titanium, palladium en de pesticiden DDT, permethrin
en lariam. De atomen en moleculen van deze stoffen - die niet in het bloed
zijn te vinden - nestelen zich bij voorkeur in het vettige weefsel van de
zenuwen en hersencellen. Daar veroorzaken ze geleidingsstoornissen en
beschadigingen. Zo ontstaat een beeld van poly-neuropathie, een aantasting
van veel zenuwen tegelijk.

Wanneer men deze ziekte niet te ver laat komen, is ze grotendeels te genezen.
Ik behandelde meer dan honderd ME-patienten bij wie ik een aluminium-
vergiftiging vond. Allen reageerden gunstig op een behandeling die niet
ingrijpend en zelfs eenvoudig is: dagelijks drie druppels Quantintox, in en
rondom de navel ingemasseerd. Door nog een mulfi-detox toe te passen, die
lever, nier en lymfe stimuleert, was het aluminium na vijf tot zes weken
uit het lichaam verdwenen. Daarna werkte ik verder aan het herstel door
Nerva-tabletten en Octacosanol kauwtabletten. Eenzelfde verloop is te zien
bij andere vergiftigingen met zware metalen.

Deze totaalingreep leidt, blijkens de ervaring, steeds tot verbetering. Bij
patienten die zich in het begin van de ziekte melden, is honderd procent
herstel mogelijk. Bij ernstige verlammingen is veel te bereiken, maar helaas
mag de patient in dit geval niet meer verwachten dan stabilisatie van het
ziekteproces. Dit geldt voor ernstige overbelasting met diverse stoffen.

Een verwarrende bijkomstigheid is, dat veel mensen giftige stoffen van
nature kunnen verwerken en uitscheiden. Ongeveer een op de vijf is hier
echter genetisch niet toe in staat: dat zijn de ongeluksvogels. Dit
verschijnsel is het duidelijkst bij de metalen kwik en aluminium en
de pesticiden DDT en lariam.

Verdere storingen
-----------------

Verdere verschijnselen bij subklinische vergiftigingon zijn aantasting van
andere vethoudende weefsels zoals beenmerg en hormoonvormende organen. Het
beenmerg wordt gestoord in de productie van rode cellen, hetgeen een soort
sikkelcelbeeld doet ontstaan. Minder vaak wordt het beenmerg gestoord in de
aanmaak van bloedplaatjes. Soms zijn er echter gevaarlijk lage aantallen
trombocyton te zien. In de hormonensfeer gaat het vooral om de storing in
de aanmaak van een basishormoon, waaruit bij de vrouw zwangerschap-
onderhoudende hormonen ontstaan en bij de man hormonen, die bij de kwaliteit
van de zaadproductie betrokken zijn. Een ander hormoon dat in de aanmaak
gestoord raakt, is glucagon. De veroorzaker is molybdenum in
gebitsregulerende materialen en smeermiddelen.

Kwik bij ME
-----------

Kwik is een van de meest gemene vergiftigingen. De grootste bron is amalgaam,
maar er zijn ook kwikhoudende landbouwgiften en vis. Vis bevat relatief veel
kwik. De meeste mensen kunnen, bij een niet al te grote aanvoer van kwik,
dit metaal zelf weer afvoeren. Twintig procent blijkt hiertoe echter niet in
staat te zijn en kan ernstig ziek worden. Dan treden ME-achtige verschijnselen
op als aantasting van zenuwstelsel, beenmerg en bloed, ernstige vermoeidheid,
tekort aan vitamine B12 en verstoring van de citroenzuurcyclus. Een en ander
kan worden bestreden door direct alle amalgaan te verwijderen en door
voorzorgsmaatregelen als kofferdam, medicinale klei en selenium/
chlorofyl-tabletten aan te bevelon. Dit alles alleen als de patient niet te
ernstig ziek of te verzwakt is. Is de patient wel ernstig ziek en verzwakt,
dan is een homeopathische behandeling D8-D12 in de navelregio aan te bevelen,
gevolgd door vitamine B12, citroenzuurcyclus, Nerva en Octacosanol. In dit
geval valt te overwegen de amalgaan te laten zitten on loskomende ionen met
chlorophyl af te voeren.

Kwik kan het beenmerg in ernstige mate aantasten. Anaemie, verstoring in de
vorming van rode bloedcellen en trombocyten kunnen het gevolg zijn. Het kan
dramatische vormen aannemen. Of amalgaan uitgebannen dient te worden is de
vraag, want slechts twintig procent van de mensen hoopt kwik in zich op.
Vooraf testen op kwikbestendigheid is mogelijk. Andere vullingen gebruiken
is een nog betere oplossing, maar ook daarin zitten weer stoffen als cement
en lijmachtige materie, die overbelastend kunnen zijn. We spreken dan van
composiet-overbelastingen.

Degeneratie van het beenmerg
----------------------------

Ik sprak al eerder over een patient met ernstige storing in de trombocyten-
productie. Bij deze patient paste ik de B12-enzymen en citroenzuurcyclus-
zuren toe, maar het herstel achtte ik onvoldoende. Het beenmerg van de
patient was zo aangetast, dat er van degeneratie sprake was. Een blijvende
beschadiging die op reguliere wijze niet te bebandelen bleek. Ik paste een
combinatie toe van vitamine C, B3, d'Alanine en d'Ribose (vitaminen,
aminozuren en nucleinezuren) in kleine infusen van 100 ml. Het
gedegenereerde weefsel herstelde zich. Het specifieke werkingsmechanisme is
niet eenvoudig te herleiden, omdat de samengestelde stof Cellbal Compound
van invloed is op elke degeneratieve aandoening: kanker, auto-immuunziekten
en degeneratieve aandoening van zenuwstelsel, beenmerg, tussenwervels, het
immuunstelsel en immuunvormende weefsels. De voorlopige conclusie is, dat
de werkzame stof de permeabiliteit van degenererende weefselcellen verbetert
zodat de cellen zich kunnen herstellen.

Cadmium bij ME
--------------

Het is bekend dat batterijen, maar ook gele verf, cadmium bevatten. Op mijn
spreekuur ontving ik een jongeman die aan hoofdpijn, concentratiestoornissen,
leesproblemen en extreme moeheid leed. Via de vegatest ontdekte ik een fikse
cadmiumvergiftiging: aantasting van het beenmerg en het zenuwstelsel. De
moeder van de patient begreep er niets van. Was hij dan niet in aanraking
gekomen met bijvoorbeeld geel speelgoed of gele kratten, waar eertijds
cadmium in werd verwerkt? Gele verf soms? En ja boor, als vakantiebaantje
bleek hij een week lang een brug geel te hebben geschilderd. Een dergelijke
aandoening is te behandelen met cadmium in D8-D12-verdunning, gemasseerd in
en rondom de navel. Na drie maanden bleek de jongeman hersteld te zijn.
Globaal kom ik in mijn kliniek jaarlijks rond de duizend subklinische
vergiftigingen door metalen en pesticiden tegen. Het herstelpercentage ligt
op ongeveer tachtig procent.

DDT bij ME
----------

Vroeger was de flitspuit tegen muggen, vliegen en andere insecten een veel
gebruikt instrument. Honderdduizenden mensen moeten DDT binnen hebben
gekregen. Toch zijn er gelukkig maar weinig met een overbelasting aan DDT.
DDT-overbelasting is in hoge mate ziekmakend, wellicht door het aanwezige
zware metaal in DDT. DDT tast het zenuwstelsel in hersenen, hersenstam,
ruggemerg en het perifere zenuwstelsel aan. Er ontstaat uitval van
gevoelszenuwen en functiestoornissen van de motoriek, het beenmerg raakt
aangetast, de rode bloedcellen zijn verstoord. Een nog heviger DDT-
vergiftiging tast ook weer de vitamine B12-inbouw aan, terwijl de
citroenzuurcyclus vertraagd raakt.

Een ernstige DDT-complicatie is de rol die het speelt bij het ontstaan van
borstkanker. Tussen beide is in Canada een duidelijk verband aangetoond.
Ook in mijn eigen praktijk bleek er samenhang te zijn tussen DDT-
overbelasting, zenuw- en beenmergaantasting en het ontstaan van borstkanker.
Bij dit onderzoek ben ik op twee, tot vandaag onbekende, oorzaken van
borstkanker bij jonge vrouwen gestoten: DDT-overbelasting en een micro-
organisme. Dit laatste, waarschijnlijk een bacterioide, reageert op
Flucloxycilline, een specifiek smalspectrum-antibioticum, een kuur van soms
wel 35 dagen van driemaal daags 500 mg. Sinds kort is behandeling mogelijk
met Daxyl, een DNH Multiplant-product met ultramoleculaire informatie.

De mycobacterioide die met Daxil is te behandelen, is hoogst waarschijnlijk
de in het onderzoek ontbrekende schakel bij het ontstaan van kanker. Deze
mycobacterioide is een initierende factor bij het ontstaan en het
voortwoekeren van kanker.

Landbouwgifstoffen bij ME
-------------------------

Niet alle landbouwgif ten zijn gevaarlijk, maar een fLink aantal is dit wel.
Ze zijn des te sterker, naarmate er zich meer zware metalen in bevinden en
dew metalen zwaarder zijn. Een gevaarlijke landbouwbouwgifstof - zelf heb ik
met zestien soorten ervaring - is grammoxone. Dit gif tast het zenuwstelsel
aan, het beenmerg, de vitamine B12-inbouw en de citroenzuurcyclus. Sommige
stoffen veroorzaken haaruitval. De haargroei kan terugkeren door verwijdering
van het gif met een D8-D12-verdunning, samen met de detox voor lever, lymfe
en nieren: DNH totaal Detox. De navel is de aangewezen plek voor toediening
van de D8-D12-verdunning.

Virusinfecties bij ME
---------------------

Virusinfecties veroorzaken vermoeidheid en brengen beschadigingen aan bij
weefselcellen als die van de hersenen, zenuwcellen en spiercellen. Hier is
dus sprake van echte boosdoeners. Meestal is het lichaam in staat het
evenwicht weer te herstellen, maar sommige virussen, zoals HIV, Ebola,
Herpes, Hepatitis A, Hepatitis B en Hepatitis C, Pfeiffer en Cytomegalie
zijn meestal niet zonder hulp uit het lichaam te verwijderen.

Over dysbiose, storing in de darmflora, ook mogelijk bij ME-patienten, sprak
ik al bij de behandeling van allergie (zie pag. 84). Het gaat hier om een
ernstige oorzaak van chronische vermoeidheid, die een heel scala aan
afwijkingen veroorzaakt.

Bacteriele infecties bij ME
---------------------------

Bacteriele infecties veroorzaken moeheid, koorts en pijn. Ook deze infecties
zijn vaak niet zonder hulp uit het lichaam te verwijderen. Antibiotica zijn
dikwijls onvermijdelijk, ofschoon zij op zichzelf weer dysbiose kunnen
veroorzaken. Sommige bacteriele infecties zijn niet behandelbaar, zeker niet
wanneer ze al langer aanwezig zijn, zoals de tekenbeetziekte (Lyme),
veroorzaakt door de Borrelia-bacterie. Homeopathische behandeling in zes
weken met Boralym blijkt zeer effectief te zijn. Hetzelfde geldt voor
toxoplasmose (een protozoen-infectie), eveneens gedurende zes weken te
behandelen met Gontoxa en op dezelfde manier is de ziekte van Pleiffer te
behandelen met Moniosa.

Nieuwkomers
-----------

Een geheel nieuw fenomeen is het ontstaan van nieuwe bacterien en
bacterioiden. Bestaande bacterien muteren zodanig, dat zij niet meer
behandelbaar zijn. Zo zijn er prionen, op zichzelf opererende aminozuur-
complexen. Er duiken steeds nieuwe verschijningsvormen op, of - wat
waarschijnlijker is - wij komen ze steeds meer op het spoor. Twee ons
bekende bacterioiden zijn chronisch ziekmakend en niet met conventionele
geneesmiddelen behandelbaar: de mycobacterioide mystica pitbully en de
staphylococcoidia mystica pitbully. Ze veroorzaken ontstekingen van
chronische aard in het gehele lichaam.

De mycobacterioide mystica pitbully geeft ontsteking van de luchtwegen,
bronchi, long, huid, gewrichten, spieren, slijmbeurzen, testis epididimus,
prostaat en kraakbeen, soms ook de alvleesklier. Dc staphylococcoide mystica
pitbully geeft ontstekingen in het bloed, lymfeknopen, hersenvocht,
luchtwegen, huid, slijmvliezen, gewrichten. spieren, slijmbeurzcn,
schildklier, alvleeskijer en testis. Tevens veroorzaken ze chronische
vermoeidheid. Beide zijn volstrekt nieuwe ziekteveroorzakers. Gelukkig zijn
ze eenvoudig te behandelen met Infecta. De twee bacterioiden komen
beangstigend vaak voor. Ze staan mede aan de basis van auto-immuunziekten
en arthrosis.

Schimmelinfecties en ME
-----------------------

Ofschoon schimmelinfecties op zichzelf van weinig betekenis lijken, zijn ze
bij ME-patiehten zeker een belastende, ziekmakende factor. De belangrijkste
schimmel is de Candida Albicans, die meestal als een complicatie van
dysbioso ontstaat. De fusarium oxysporum is mijns inziens mede de veroorzaker
van het zogenaamde sick building syndrome. De behandeling met Mycoplex is
zeer effectief. Toch blijft het zaak ook de oorzaak zelf aan te pakken,
waarbij dysbiose en verzuring van het lichaam de belangrijkste factoren zijn.
Schimmels veroorzaken moeheid en luchtweginfecties, waardoor uitwisselings-
stoornis in de longblaasjos ontstaat.

ME en tekorten
--------------

Een tekort aan mineralen als kalium, zink, magnesium, chroom en jodium, kan
tot ernstige vermoeidheid leiden. Het is met behulp van de Vegatest eenvoudig
op te sporen. Verdere veraarzakers van chronische moeheid zijn een tekort
aan schildklierhormoon, bijnierschorshormoon en glucagon. De functies kunnen
weer worden genormaliseerd door behandelen met glandulars, concentraten van
het betreffende argaan. Een tekort aan aminozuur kan de aanmaak van bloed
storen, waardoor anaemie ontstaat en ernstige moeheid kan optreden.
Verbetering is mogelijk met Haem-amino. Tekort aan aminozuren kan ook
storingen in de functie van de lever meebrengen. Dit kan worden tegengegaan
met Hepa-amino. Hetzelfde kan optreden bij tekort aan de vitaminon A, E en C.
Overigens meet ik maar zelden tekorten die werkelijk om een aanvulling
vragen. Desondanks kan de aanvulling een gunstig effect hebben.

Worminfecties en ME
-------------------

Worminfecties vormen in de reguliere geneeskunde een gebied dat tot nu toe
weinig aandacht kreeg, een probleem dat met een paar tabletjes is op te
lossen. Momenteel ligt de zaak anders. Er is een zeer agressieve worm
endemisch aanwezig. Ik ontdek hem, door tests, bij tenminste een op de tien
patienten. Uit zijn karaktereigenschappen destilleer ik, dat het om een
Trichuriasis gaat die mogelijk samen met de Echinococcus een nieuw wezentje
heeft gevormd. De worm migreert in korte tijd door de darmwand heen en bouwt
dan een eigen bestaan op in de vrije abdominale ruimte. De voorkeur van de
worm gaat uit naar een plekje op zwakke organen, op het middenrif en op de
galwegen. Het gevolg is chronische vermoeidheid, dito misselijkheid en vage
buikpijn. In een later stadium kan ook sprake zijn van ernstige functie-
stoornis van de organen, waarop de worm zich vastzet. Er ontstaan, bij
toenemende zwakte in de organen, wormnesten op deze organen. Deze worden
nogal eens aangezien voor kankermetastasen, hetgeen wel begrijpolijk is.
Het punt verdient ook om die reden alle aandacht. Deze worm vormt naar mijn
mening een ernstige bedreiging van de volksgozondheid. Hij valt niet met
wormtabletten uit de reguliere geneeskunde te behandelen. Gelukkig is hij
eenvoudig behandelbaar met het DNH Research-wormmiddel Vermica. Een middel
waarmee ook Trichinase en andere wormziekten zijn te behandelen. Hetzelfde
middel is trouwens inzetbaar bij parasieten, waaronder de Fluke van
dr. Clark. Ook deze parasieten krijgen te weinig aandacht, terwijl ze toch
soms karkerverwekkend kunnen zijn, spierpijn en leverfunctiestoornissen
veroorzaken, maar ook een chronische luchtwegbelasting waardoor
uitwisselingsstoornis van zuurstof ontstaat. Ook zij veroorzaken chronische
vermoeidheid.

Stralingsinvloeden bij ME
-------------------------

De invloed die hoogspanningskabels, transformatarhuisjes en straalzenders,
maar ook wekkerradio's en beeldschermen hebben is nog nooit wetenschappelijk
in kaart gebracht. Aardstralen zijn nog steeds in de ban. Radioactieve
belasting komt steeds meer voor, maar er is niets aan te doen. Het onderwerp
is trouwens zeer verontrustend: het beste wordt geacht er maar niet aan te
denken. Alhoewel. ..sinds Tsjernobyl zijn wij wel op de feiten geattendeerd.
Al jarenlang is er daar een gebied, vele malen groter dan Nederland, niet
meer bewoonbaar wegens de radioactieve noerslag. Het kan nog vijfhonderd
jaar duren voordat het gebied weer enigszins zonder gevaar te betreden is.
Straling is een vergeten gebied in de medische wereld. Mijn ervaring is dat
al deze soorten straling een flink ziekmakend effect hebben. Verwarrend is
wel, dat sommige mensen zeer gevoelig zijn voor straling en andere volstrekt
niet. Door hun eigen elektromagnetische spanning fungeren zij als een soort
antenne, die alle stralingen oppakt. Aan elektromagnetische stralen en
aardstralen is veel te doen, maar de moeilijkheid is het vinden van een
betrouwbare deskundige. Straling kan ziek- en moe-makend zijn. Het
verschijnsel moet bij ME zeker niet over het hoofd worden gezien.

Postvaccinaal syndroom bij ME
-----------------------------

Het lijdt geen twijfel dat vaccinaties hun goede kanten hebben. Ik ben de
laatste om vaccinaties af te raden. Een complicatie van vaccinaties is echter
het zogenaamde postvaccinale syndroom. Hierbij ontstaan chronische
vermocedheid en weerstandsvermindering. Vaccinatie prikkelt het
immuunsysteem, waardoor dit specifieke weerstand ontwikkelt. Dit gebeurt met
verdunde, verzwakte, soms dode extracten van de ziekteverwekker. Is het
immuunsysteem al verzwakt of worden er teveel vaccinaties in korte tijd
toegediend, dan kan het voorkomen dat het immuunsysteem dit niet aankan.
Dit gebeurt soms mede, doordat stoffen in het vaccinatiemateriaal, zoals
kippeneiwit, formaldehyde, thiomersal en neomycine, relatief vreemde stoffen
voor ons afweermechanisme, het immuunsysteem overbelasten. Hierdoor kan het
immuunsysteem de vaccinatie niet verwerken: er ontstaat dan een chronische
ziektetoestand, die veel energie en weerstand vraagt. Deze toestand is
homeopathisch te doorbreken door het toedienen van homeopathische
verdunningen van de betreffonde vaccinatie(s) in de verdunningen 30K, 200K,
MK en XMK, min of meer te vergelijken met C30, C200, C1OO0 en C10000. Lees
voor gegevens hierever het boekje van dr. T. Smits, "Postvaccinaal
Syndroom".

Conclusie
---------

Deze nog steeds summiere opsomming van wat er allemaal fout kan zijn bij ME,
bewijst dat deze ziekte in feite een vuilnisvat is waar van alles in kan
zitten. Met een degelijk totaalonderzoek via de vegetatieve reflextest zijn
al deze veroorzakers op te sporen en vervolgens te behandelen. Het is niet
altijd eenvoudig bij deze complexe aandoening ales op te lossen, maar met
moed, beleid en trouw is veel te bereiken. Vooral de trouw is hierbij van
belang. Het probleem kan dermate breed zijn, dat men voor de behandeling
zes tot twaalf maanden moet uittrekken. In de meeste gevallen is de toestand
van de patient terug te brengen tot tachtig procent van de normaal, gezonde
situatie. De nieuwste ontwikkelingen met de ontgiftiging via Dioxine D8-D12
zijn hoopgevend. Zij bewerken een nog beter eindresultaat doordat ook de
ziekmakende dioxine uit het lichaam wordt verwijderd.

Ik wil de heer C.J.M. Broekhuyse bedanken voor toestemming om dit artikel te publiceren.