102 wetenschappers vragen Ban Ki-Moon: staak de strijd tegen de klimaatverandering

102 wetenschappers van over de hele wereld, velen behorend tot de top van hun vak hebben een open brief geschreven aan secretaris-generaal Ban Ki-Moon van de Verenigde Naties met de oproep zich niet meer te verzetten tegen de - natuurlijke - klimaatverandering en er aan te werken dat de economieën van kwetsbare landen zich kunnen beschermen tegen alle vormen van klimaatverandering - door mensen veroorzaakt of niet. Het huidige beleid zal volgens hen alleen negatieve effecten hebben: deze landen armer maken zodat ze zich niet meer kunnen beschermen. Onder de 102 wetenschappers zitten 10 Nederlanders (Rörsch, Labohm, Kroonenberg, Priem, Erren, Rombouts, Kouffeld, Kop, Tennekes en Thoenes). Lees verder voor de brief en de lijst van ondertekenaars.

Er is geen reactie bekend van Ban Ki-Moon, maar wel dat deze aan het einde van de - mislukte - Bali-conferentie nog heeft gezegd dat de mensheid op een kruispunt staat en nu kan kiezen voor een goed klimaatbeleid of voor de ondergang. Een commentator van de Canadese National Post suggereerde om die reden de secretaris generaal maar om te dopen tot Ban Ka-Boom.

Overigens heeft Al Gore de Conferentie ook nog toegesproken, maar voorzover ons bekend heeft dat geen massale media aandacht tot gevolg gehad. Gore heeft voorafgaand aan de conferentie ook nog een handtekeningenactie gehouden maar die heeft slechts een schamele kwart miljoen krabbels opgeleverd.

Hieronder de brief aan Ban Ki-Moon.

Zijne Excellentie Ban Ki-Moon
Secretaris-Generaal, Verenigde Naties
New York, NY
United States of America

13 December 2007

Betreft: De VN-klimaatconferentie leidt de wereld in de geheel verkeerde richting.

Geachte Heer Secretaris-Generaal,

Klimaatverandering is onmogelijk te stoppen, het is een natuurlijk fenomeen waarmee de mensheid in alle tijden is geconfronteerd. Archeologische, mondelinge en geschreven betogen vormen allemaal het bewijs van hoe vroegere beschavingen op de proef gesteld werden door onverwachte veranderingen in temperatuur, neerslag, wind en andere klimaatvariabelen. We moeten er daarom voor zorgen dat landen toegerust zijn met de wapens om zich te verweren tegen het gehele arsenaal van deze natuurlijke verschijnselen door het bevorderen van economische groei en welvaart.

Het VN ‘Intergovernmental Panel on Climate Change’ (IPCC) heeft steeds harder de noodklok geluid over de invloed op het klimaat van de door mensen geproduceerde hoeveelheid CO2, een niet vervuilend gas dat onontbeerlijk is voor de foto-synthese. Hoewel we de bewijsvoering die tot het idee leidden dat CO2 gevaarlijk is kunnen volgen, zijn de conclusies van het IPCC onvoldoende rechtvaardiging voor maatregelen, die de toekomstige welvaart aanzienlijk zullen verminderen.

Meer specifiek: het staat niet vast dat het mogelijk is om het wereldklimaat significant te beinvloeden door het terugdringen van de menselijke uitstoot van CO2. Daarbovenop komt het feit dat pogingen om deze emissies terug te dringen de ontwikkeling zal vertragen, de huidige VN-benadering van het beperken van de CO2-uitstoot zal daarom het menselijk leed door toekomstige klimaatveranderingen eerder doen toe- dan afnemen.

De ‘IPCC Samenvattingen voor beleidsmakers’ zijn onder politici en niet-wetenschappers de meest gelezen IPCC rapporten en vormen de basis voor de meeste klimaatbeleidsplannen. Toch worden deze samenvattingen voorbereid door een relatief kleine kern van schrijvers terwijl de uiteindelijke versie regel voor regel door overheidsvertegenwoordigers moet worden goedgekeurd. De grote meerderheid van hen die bijdragen aan de IPCC teksten of deze ‘reviewen’ en de tienduizenden andere wetenschappers die gekwalificeerd zijn om deze teksten te becommentariëren worden niet betrokken bij de totstandkoming van deze documenten. De ‘Samenvatting’ kan daarom niet beschouwd worden als een representatie van de consensus onder de deskundigen.

In tegenstelling tot de indruk die de IPCC rapporten wekken:

• Recente waarnemingen van verschijnselen als het terugtrekken van gletsjers, zeespiegelstijging en de migratie van temperatuurgevoelige soorten zijn geen bewijs van een abnormale klimaatverandering want geen van die veranderingen valt buiten het bereik van de normale, natuurlijke variabiliteit.
• De gemiddelde temperatuursstijging van 0.1 - 0. 2 graden Celsius per decade, zoals deze eind 20-e eeuw door satellieten is vastgesteld past binnen de bekende natuurlijke niveaus van opwarming en afkoeling van de afgelopen 10.000 jaar.
• Vooraanstaande wetenschappers, waaronder enkele belangrijke IPCC-vertegenwoordigers, erkennen dat de huidige computermodellen het klimaat niet kunnen voorspellen. In overeenstemming hiermee en ondanks computervoorspellingen is de temperatuur sinds 1998 niet gestegen. Dat het huidige temperatuur ‘plateau’ aansluit bij de opwarming aan het eind van de 20e-eeuw past bij de voortzetting van multi-decadale en duizendjarige klimaatcycli.

In sterk contrast tot de vaak gehoorde bewering dat ‘de wetenschap eruit is’ wekken nieuwe ‘peer reviewed’ studies nog meer twijfel op over de hypothese van gevaarlijke, door mensen veroorzaakte opwarming. Maar omdat de werkgroepen van het IPCC waren geinstrueerd om alleen werk in beschouwing te nemen dat voor mei 2005 was gepubliceerd worden deze belangrijke bevindingen niet meegenomen in de rapporten, dwz de IPCC rapporten zijn nu reeds verouderd.

De VN-klimaatconferentie in Bali is opgezet om de wereld het pad op te leiden van strenge CO2-reducties, daarbij de duidelijke lessen van het falende Kyoto-protocol. de chaos van de Europese CO2-handel en de ineffectiviteit van andere dure initiatieven om de uitstoot van broeikasgassen te beperken, negerend. Kosten/baten-analyses bieden geen ondersteuning voor de wereldwijde introductie van maatregelen om energiegebruik te beperken met het doel de CO2-uitstoot terug te dringen. Verder is het irrationeel om het ‘voorzorgsprincipe’ toe te passen omdat veel wetenschappers erkennen dat zowel afkoeling als opwarming op de middellange termijn tot de reëele mogelijkheden behoren.

De huidige focus van de VN op de ‘strijd tegen klimaatverandering’, zoals geillustreerd door het ‘Human Development Report’ (UNDP, november 27,2007) leidt regeringen af van de taak zich aan te passen aan de dreiging van onvermijdelijke, natuurlijke klimaatveranderingen, in welke vorm dan ook. Dergelijke veranderingen vragen om nationale en internationale planning vooral gericht op het helpen van de meest kwetsbaren bij het zich aanpassen aan nieuwe omstandigheden. Pogingen om wereldwijde klimaatverandering te voorkomen zijn futiel en betekenen een tragische verspilling van hulpbronnen die beter aangewend kunnen worden voor reëler en urgentere problemen van de mensheid.

Hoogachtend,

In kopie aan: de staatshoofden van de landen van de ondertekenaars

Via Theo Richel.

Bron, De Klimatosoof.

Klik hier voor de pdf versie van de brief.

Klik hier voor de lijst met 102 ondertekenaars.