Kunnen we Obama niet ruilen voor Chavez?
Afgelopen maandag. Terwijl Barack Obama aan de borrel zat met de Amerikaanse Kamer van Koophandel, was Hugo Chavez bezig met het uitdelen van laptops aan tweede klassers op een school in Caracas. Daarna haastte de Venezolaanse president zich naar een voedseldistributie centrum waar $ 110 miljoen aan maaltijden worden verstrekt aan Venezuela's armen. Ten slotte, vescheen hij 's middags op een van de vele bouwplaatsen waar nieuwe woningen worden gebouwd voor de slachtoffers van de massale overstromingen in januari. Dat allemaal in een werkdag voor Hugo Chavez.
Terwijl Obama de meest teleurstellende president is in deze eeuw, blijft Chavez imponeren met zijn besluit om de levens van gewone werkende mensen te verbeteren. Bijvoorbeeld, in slechts 12 jaar heeft Chavez een bloeiende nationale gezondheidszorg opgebouwd met 533 diagnostische centra en medische voorzieningen verspreid over de hoofdstad. De gezondheidszorg is gratis en er zijn al meer dan 55 miljoen medische consulten geweest sinds Chavez het Misión Barrio Adentro programma lanceerde. Vergelijk dat eens met Obama's ellendige gelddonatie aan de reusachtige Amerikaanse verzekeringen die hij promoot als universele gezondheidszorg. Wat een grap.
Chavez heeft ook de weg bereid naar grotere politieke betrokkenheid en activisme door de oprichting van meer dan 30.000 gemeenteraden en 236 gemeenten, alles gericht op het betrekken van meer mensen in het politieke proces en hen in staat te stellen verandering teweeg te brengen. In de VS worden basisorganisaties routinematig de mantel uitgeveegd door partij-leiders die hun marsorders halen bij de elites die de beide partijen controleren. Obama is zelfs nog minder geïnteresseerd in wat zijn aanhangers willen dan zijn voorganger George W. Bush.
En wat heeft Chavez gedaan om de wurggreep van de grote bedrijven op de media loser te maken? Hier is wat Gregory Wilpert zegt in zijn artikel getiteld "Een beoordeling van Bolivariaanse Revolutie van Venezuela na 12 jaar":
"Met betrekking tot de media, kunnen gewone Venezolanen nu participeren in de oprichting van honderden nieuwe en onafhankelijke community radio-en televisie-stations in het hele land. Vorige regeringen vervolgden community media, maar nu ondersteunen overheidsinstellingen hen actief. Niet met doorlopende financiering, maar met opleidingen en start-apparatuur.
De combinatie van een grotere integratie en een grotere participatie heeft geleid tot een grotere acceptatie van het democratische politieke systeem van Venezuela, volgens de jaarlijkse Latinobarometro opiniepeilingen, die vergelijkingen mogelijk maken met andere democratieën in Latijns-Amerika. Dat is, meer Venezolanen geloven in democratie dan de burgers van enig ander land in Latijns-Amerika. Vierentachtig procent van de Venezolanen zeggen: "de democratie is te verkiezen boven enig ander systeem van regering." (Gregory Wilpert, Venezuelanalysis.com)
Vorige week nam Chavez deel aan de strijd tegen Coca-Cola door het bijwonen van een bijeenkomst van stakende arbeiders in de stad Valencia, de thuisbasis van de belangrijkste Coca-Cola bottelarij in Venezuela. Chavez waarschuwde Coke door te zeggen dat als ze niet willen gehoorzamen aan "de grondwet" dat Venezuela dan heel goed kan zonder Coca-Cola.
Heel goed, Hugo! Laat ze maar zand bottelen!
De 1,3000 stakende arbeiders vragen slechts om een kleine verhoging om hun groeiende uitgaven te dekken, maar dat is natuurlijk ten koste van de bedrijfswinsten.
Bedenk eens een scenario waarin "business-friendly" Obama de strijd aan gaat met een grote onderneming!
Vorige week kondigde Chávez aan dat zijn regering 700 miljoen dollar zou uitgeven om dakloosheid te bestrijden en nog eens 40.000 huizen te bouwen. De president heeft deze inspanningen opgevoerd sinds overstromingen het land teisterden en eerder in het jaar tienduizenden dakloos maakten. Chavez is vastbesloten om niet dezelfde fouten te maken als George Bush na Katrina, toen slachtoffers van een ramp aan hun lot werden overgelaten, waardoor een derde van de bevolking van New Orleans gedwongen werd te vluchten naar andere delen van het land.
En welk effect heeft Chavez gehad op de Venezolaanse economie? Daar is Wilpert weer:
"Net zoals de regering van Chávez het politieke systeem van Venezuela in de afgelopen 12 jaar heeft gedemocratiseerd, heeft hij het hetzelfde gedaan met zijn economisch stelsel, zowel op macro-economisch niveau als op micro-economisch niveau.
Op macro-economisch niveau is dit bereikt door het vergroten van de staatscontrole over de economie en door de ontmanteling van het neo-liberalisme in Venezuela. De regering van Chávez heeft de staatscontrole herwonnen over de eerder quasi-onafhankelijke nationale olie-industrie. De overheid nationaliseerde private onderaannemers van de olie-industrie en bracht ze onder in de staats-oliemaatschappij, die de werknemers voordelen en een beter salaris bracht. Ook nationaliseerde men gedeeltelijk transnationale oliemaatschappijen, zodat zij niet meer dan 40% van een gegeven olieproductie-site beheren. Daarna elimineerde de overheid de praktijk van "service-overeenkomsten", waarbij de transnationale oliemaatschappijen lucratieve concessies genoten voor oliewinning. Misschien wel het allerbelangrijkste, de regering verhoogde de royalty's van de olieproductie van zo laag als 1% tot een minimum van 33%.
In de niet-oliesector nationaliseerde de regering belangrijke (voorheen private) industrieën zoals: de productie van staal (Sidor), telecommunicatie (CANTV), de distributie van elektriciteit (productie was al in handen van de staat), de productie van cement (Cemex), de banken (Banco de Venezuela), en de voedseldistributie (Exito).”
Dus, zijn mensen beter af met de telecommunicatie- en elektriciteits-bedrijven in handen van moordenaars als Enron (en de andere Wall Street piraten) of moeten ze worden omgezet in openbare nutsbedrijven?
Hoe zit het met olie? Zijn BP en Exxon beter geschikt voor de taak dan de publieke sector?
Hoe zit het met bankieren: zou u zich veiliger voelen met Uncle Sam of Goldman Sachs?
Chavez heeft de armoede drastisch verlaagd met de helft, de werkloosheid daalde van 15% in 1999 naar 7% vandaag, en de ongelijkheid is verlaagd tot het laagste niveau in Latijns-Amerika. In Venezuela worden mensen gezonder en leven langer. Ze worden beter betaald en zijn meer politiek geëngageerd. "84% van de Venezolanen zeggen dat ze tevreden zijn met het leven, dat is het tweede hoogste niveau in Latijns-Amerika." En nog wat, Chavez versterkt de sociale zekerheid en pensioen programma’s en probeert niet om ze te vernietigen door ze over te dragen aan Wall Street in de vorm van prive-rekeningen.
En, de vrijgevigheid van Chavez heeft zich niet beperkt tot Venezuela. In feite was hij de eerste wereldleider die medische en voedselhulp aanbood aan slachtoffers van Katrina. En hij geeft nog steeds gratis brandstof voor verwarming aan arme mensen in het noordoosten Verenigde Staten. Venezuela-eigendom Citgo samen met Citizens Energy "leveren honderdduizenden liters gratis of goedkope stookolie aan behoeftige Amerikaanse families en opvangcentra voor daklozen in de VS." Volgens Citizens Energy president Joseph P. Kennedy: "Elk jaar vragen we grote oliemaatschappijen en olieproducerende landen om onze senioren en de armen door de winter te helpen. Slechts een bedrijf, Citgo, en een land, Venezuela, hebben gereageerd op onze oproepen. "
Dat klopt; geen andere oliemaatschappij heeft zelfs een stinkend dubbeltje aan liefdadigheid gegeven. Chavez heeft meer dan 170 miljoen liter stookolie geleverd sinds 2005.
Barack Obama heeft niets gedaan voor de armen, de daklozen, de gewone werknemers, of de middenklasse. Hij is een verliespost voor iedereen behalve de rijkste van de rijken. Misschien moeten we ruilen hem voor Chavez?
Het is het proberen waard.
Door Mike Whitney
Met dank aan benb voor de vertaling
0 Comments:
Post a Comment
<< Home