Therapie met hoge dosering vitamine C bewezen effectief

Vertaling: Annemiek Bessaoudi

"Mijn dokter gelooft niet in vitamines". Sinds wanneer is de medische wetenschap gebaseerd op geloof?

De medische literatuur heeft bijna 75 jaar van arts rapporten, laboratorium en klinische studies over succesvolle behandeling met hoge dosering vitamine C genegeerd.

Effectieve dosering is een hoge dosering vaak 100 keer meer dan de in de VS "geadviseerde toegestane voedingshoeveelheid" (Recommended Dietary Allowance (RDA)) of "dagelijkse inname referentie" (Daily Reference Intake (DRI)). Het is een hoeksteen van de medische wetenschap dat de dosering het resultaat van de behandeling beïnvloed. Deze stelling is geaccepteerd bij de behandeling met farmaceutische medicijnen, maar niet bij de behandeling met vitaminen. In de meeste onderzoeken met vitamine C, die niet succesvol waren, werden inadequate, te lage doseringen gebruikt. Een lage dosering levert geen klinische resultaten op.

Onderzoekers die een hoge dosering vitamine C gebuikten hebben consequent uitstekende resultaten gerapporteerd. Een hoge dosering werd geadviseerd bijna direct nadat ascorbinezuur geïsoleerd werd door Albert Szent-Gyorgyi, M.D. (1893 - 1986) Beduidend eerdere medische pioniers van de behandeling met een hoge dosering vitamine C (ascorbaat) zijn Claus Washington Jungeblut, M.D. (1898 - 1976); William J. McCormick, M.D. (1880 - 1968); en Frederick R. Klenner, M.D. (1907 - 1984). Meer Recent hebben Hugh D. Riordan, M.D. (1932-2005) en Robert F. Cathcart III, M.D. (1932 - 2007) belangrijk werk gepubliceerd.

Vandaag, 75 jaar geleden

In 1935 werd voor het eerst gepubliceerd over vitamine C als preventie en behandeling tegen polio door Dr. Jungeblut, Professor in Bacteriologie bij de Columbia universiteit. (1) Ook in 1935 heeft Jungeblut aangetoond dat vitamine C het difterietoxine kan inactiveren. (2) In 1937 Jungeblut liet zien dat ascorbaat het tetanustoxine inactiveerde. (3) Tussen 1943 en 1947 genas Dr. Klenner, een specialist in borstkasziektes, 41 gevallen van virale longontsteking met vitamine C. In 1946 toonde Dr. McCormick aan hoe vitamine C nierstenen voorkomt en ook geneest; In 1957, hoe het cardiovasculaire ziektes (ziektes mbt hart en bloedvaten) tegengaat. Vanaf 1960 gebruikte Dr. Carthcart hoge doseringen vitamine C om longontsteking, hepatitis en uiteindelijk AIDS te behandelen. Vanaf 1975, nu drie decennia, hebben Dr. Riordan en zijn team met succes hoge doseringen van vitamine C intraveneus toegediend (via de aders) tegen kanker. Het gebruik van doseringen van tien duizenden milligram vitamine C per dag zou het minst erkende, maar succesvolle onderzoek in de medische wereld kunnen zijn.

Heb je deze al een gehoord? "Als vitamine C zo goed zou zijn, dan zouden doktoren hun patiënten wel opdragen er veel van te nemen." Het is verrassend hoeveel artsen precies dat hebben gedaan.

Wat zeg je? Je doktor doet dit nog steeds niet?

Waarom? Tientallen jaren van artsen rapporten en gecontroleerde studies ondersteunen het gebruik van hele hoge doseringen vitamine C.

Referenties:
(1) Jungeblut CW. Inactivation of poliomyelitis virus by crystalline vitamin C (ascorbic acid). J Exper Med 1935.62:317-321
(2) Jungeblut CW, Zwemer RL. Inactivation of diphtheria toxin in vivo and in vitro by crystalline vitamine C (ascorbic acid). Proc Soc Exer Biol Med 1935; 32:1229-34.
(3) Jungeblut CW. Inactivation of tetanus toxin by crystalline vitamine C (l-ascorbic acid). J Immunol 1937;33:203-214

Voor meer informatie over:
Dr. CW Jungeblut: Claus Washington Jungeblut, M.D.: pionier in polio; voorstander van ascorbaat gebruik. J. Orthomolecular Med, 2006 Vol 21, p 102-106. http://www.doctoryourself.com/jungeblut.html

In aanvulling op bovenstaande referentie (1), Dr. Jungeblut's andere artikelen over polio:

- Jungeblut CW. Vitamin C therapy and prophylaxis in experimental poliomyelitis. J Exp Med, 1937. 65: 127-146.
- Jungeblut CW. Further observations on vitamin C therapy in experimental poliomyelitis. J Exper Med, 1937. 66: 459-477.
- Jungeblut CW, Feiner RR. Vitamin C content of monkey tissues in experimental poliomyelitis. J Exper Med, 1937. 66: 479-491.
- Jungeblut CW. A further contribution to vitamin C therapy in experimental poliomyelitis. J Exper Med, 1939. 70: 315-332.

Orthomolecular Medicine News Service